κι οι λέξεις ανεμίζουν
σηκώνοντας παντιέρα
με αστρολάβο τ'όνειρο
το νόμο της δυαδικότητας
Η ροή του ποταμού έχει αλλάξει
πνοή ανέμου απ'άλλα φεγγάρια
τα μάτια βαθιά και σκούρα
Οι θύμησες τα σκονισμένα ιδεογράμματα
η προσμονή στο δρόμο των αστεριών
ο μύθος της ενσάρκωσης
πέραν του καλού και του κακού
