κάτω από τους κήπους
με τα γιασεμιά
Το χλωμό σου μονόγραμμα
σ'αρκτικό ουρανό στεφανώνεται
και γεννιέσαι αστερισμός
γητευτής των ψυχών
που απ'αγάπη μαδούν
τη σεπτή ημισέληνο
Ευδαιμονία
Φοβισμένο το αύριο
στα φλασκιά των πουλιών
στης αλμύρας τα πάθη
ολομόναχα βότσαλα
ψιθυρίζουν
στη γλαυκή αμμουδιά
ποιος είναι που πάει
ο Ορφέας στον Άδη.
