'Εξοδος

Η σιωπή των αγγέλων κράτησε 
δύο αιώνες
δίπλα στο μαυρισμένο εικόνισμα
της Παναγιάς
η βιολέτα μετάνιωσε για το μοβ της
και συνάντησε
τα τρεχαντήρια της άνοιξης
στην άκρη της γης
η βουή του κόσμου κράτησε
μακριά
τα ωσαννά από τη ραθυμία 
των αγγέλων
κι παπαρούνα άνοιξε τα ματόκλαδα της
στους ναούς τ'ουρανού.

Μυστικό

Ποιος είναι αυτός που σφυρίζει
δυνατότερα απ'τον άνεμο
και φέρνει της θάλασσας τη σάρκα
στα πόδια μου
που χαρίζει ανάσα σε κάθε λουλούδι
και θωριά στην καινούργια μέρα
που γεύεται του φεγγαριού το ράγισμα
και ανάμεσα στρώνει αστέρια
που γελά με του φασκόμηλου την απορία
και της μέντας τα καμώματα
Ποιος είναι αυτός που γελά σα μικρό παιδί
μες στα σπάργανα της νύχτας
που μιλά στη σιωπή και κρεμά αστερίες
στα παρτέρια
που κρατάει του πικραμύγδαλου τη γεύση
στο λυκόφως της ζωής σου.

Επί

Στο χάσμα του χρόνου
η απύθμενη αγκαλιά
των περασμένων αιώνων
σε περιμένει
Ροή που στέλνεις
παίξε τη θεία μουσική
Ροή που στέλνεις.

Νυχτερινός ήλιος

Έσβησε το φεγγάρι 
σε πέρασμα μυστικό
στην άκρη του βράχου 
και το φως εκ φωτός
ταξίδεψε σε μια στιγμή
όλο το Γαλαξία.